G Świętokrzyskimi
Encyklopedia PWN
wzniesienie we wschodniej części G. Świętokrzyskich, w bolechowickim członie Wzgórz Chęcińskich, kilkaset m na zachód od szosy Kielce–Chęciny;
m. w województwie świętokrzyskim, w powiecie kieleckim, w południowej części G. Świętokrzyskich, między pasmami Daleszyckim a Cisowskim, nad Belnianką;
wzniesienia w południowej części G. Świętokrzyskich, w widłach Lubrzanki i Belnianki;
diabaz
magmowa skała żyłowa o składzie mineralnym bazaltu (bogaty w wapń plagioklaz, piroksen), lecz o grubszym ziarnie;
[gr. diábasis ‘wylew’],
dinozaury, Dinosauria,
nadrząd lądowych gadów naczelnych (archozaurów). Występowały od późnego triasu (ok. 200 mln lat temu) do końca kredy (65 mln lat temu) na wszystkich kontynentach; z terenów Polski znane z jurajskich tropów z Gór Świętokrzyskich oraz fragmentów szkieletów teropodów: z końca triasu z Lisowic na Śląsku (powiat lubliniecki) i wczesnej jury z Sołtykowa w Górach Świętokrzyskich.
węglanowa skała osadowa składająca się z minerału dolomitu w ilości 95–100%;
